YasamX hayat ve yaşam sitesi
Dut meyvesi, besleyici ve lezzeti özelliği nedeniyle dünya genelinde çok yaygın olarak tüketilmektedir. 4-5 metreye varan yükseklikteki ağaçlarda yetişirken daha çok ılıman iklimlerde yetiştirilir.
100 gram dut meyvesi, 1.3 gram protein, 8.1 oranında karbonhidrat, 1.5 gram lif içermektedir. Bunların yanı sıra 100 gram dut meyvesinde 260 mg oranında potasyum bulunur. Bu da yaklaşık 44 kaloridir.
Protein miktarı diğer meyvelere oranla daha fazla olan dut, yaz meyvelerinin vazgeçilmezleri arasında yer alır.
SAĞLIĞA KATKILARI
Kırmızı ve kara dutun ağız içerisinde bulunan yaralara fayda sağladığı herkes tarafından bilinmektedir. Lif içeren bir meyve türü olması sebebiyle sindirim sistemi rahatsızlıklarına büyük yarar sağlar. Aynı zamanda dut kalp sağlığı açısından da önem taşır. Dut meyvesinin yapısında bulunan flavonoidler, kalp sağlığının korunması açısından bizlere sunulmuş ilaç deposu olarak bilinir.
FAYDALARI SAYMAKLA BİTMEZ
Tabii ki dut meyvesinin yararları saymakla bitmez. Dut meyvesinin kırmızı, beyaz, kara ya da mor renkte olan çeşitleri bulunmaktadır. Potasyum, kuersetin, tiamin, niasin, demir, kalsiyum, B ve C vitamini ile organik asitler içeren dut meyvesi oldukça faydalı bir meyvedir ve tüketimine önem verilmelidir.
İşte dut meyvesinin insan sağlığına faydaları:
-Karaciğer ve astım hastalıklarına karşı yardımcı olur.
-Dutun kan dolaşımını arttırması yanı sıra kanı temizleyici özelliği bulunur. Damar ve kalp sağlığına dolaylı olarak faydası vardır.
-Öksürük ve boğaz iltihaplarına karşı etkilidir.
-İltihap söktürücü özelliği taşır.
-Mikrop öldürücü özelliği vardır.
-Mide ve bağırsakları rahatlatırken hazmı kolaylaştırır.
-Halsizlik ve yorgunluğu giderir.
-Çocuklarda zeka gelişimi açısından faydalıdır.
-Sakinleştirici etkisi vardır.
-İştah açar.
-Vücut enerjisini yükseltir.
-Ağız kokusunu giderir.
-Dut ağacının yaprakları ipek böcekleri açısından zengin besinler içerir. Dut yaprakları da anti-enflamatuar olarak saç dökülmesini engellemek için ilaçlı tedavi olarak kullanılmaktadır.
